میتراییک،آلفا،شعر

با تسلط بر زمان و دستیابی به آن ،انسان دیگر به هیچ خدایی نیاز ندارد!منظور زمان های افقی و عمودی و همعرض و طول است!زمان های گذشته ،حال و آینده ،که موازی و گاه مدور در حرکتند!بدست آوردن زمان ،یعنی کنارنهادن تمامی موهومات و توهماتی که تا الان با آن بشرتحقیر شده است!با تسلط انسان بر زمان ،دیگر دیکتاتور و بت کیهانی با هر نامی جایگاهش را باید با علم تعویض نماید,اگرچه او خود و دیگر خودها با علم(علیم،خداوند جان و خرد) به این بلندمرتبگی رسیده است(اند)؛یعنی مرتبه ای اَبر تر از اولویت های خوراکی و تبلیغ شراب و شهوت و مکانی برای شهوتچرانی.که مراتب تحقیر آمیز ،خاص جوامعی است که ارتباطی با علم و خرد نداشته و جامعه (کلونی) ای بی طبقه است که در پست ترین حالت و صفت حیوانی قرار گرفته تا در صورت خُرده نیکوکاری ای ،شهوتی نصیب اش گردد.توصیفات اینچنینی توهینی ست هم به کیهاندار و هم کیهان نشین.القا چنین صحنه های جنسی،خاص کلونی های حیوانی ست.اگرچه حیوانات در فصل و وقتی خاص، به فَل برآیند برای ازدیاد نوع.تقلیل و توهین کیهان و کیهان دار تا این سطح،نازل و کوچک که پاداش اُخروی اش را به سکس دهد و نه علم ،فقط برای حیواناتی ست که فهمی از طبقات مهرآزی،هندسی،آمار ندارند.چرا که جامعه ی آماری و کلاسه شده بالاتر از جامعه ی سکسورز است وبر اساس کشش علمی و فنی است که اَبرتر از التذاذهای جنسی پاداش می گیرد، نه در لایه های اوهامی و خرافی، که آدمی یا یورش به آمار و ارقام و جامعه ی هندسی و دارای فرم و ساختار ،پاداش مزدری اش را از کیهانداری بطلبد، که برآورنده ی شراب و شهوت اش باشد. بشر با تسلط بر زمان چنین "خدایی" را برای همیشه از آسمان ها و زمین اخراج خواهد نمود!تفوق بشر بربُعد زمان،انقلاب بزرگی ست که دیگر درآن بتی ب, ...ادامه مطلب