میتراییک،آلفا،شعر

فصل سی و ششم - شکل گرایانیداله رویایی که شاعری را از سال ۱۳۳۲ بطور جدی شروع کرده بود، پس از ترك «شعر نوی میانه رو و پیوستن به شعبه ی محتوی گرایان» در نهضت «شعر نوی نیمائی ، از سال ۱۳۴۲ مکتب مستقلی را بنام شکل گرایان» براه می اندازد. او خود درباره ی توجهش به «شکل شعر چنین میگوید :بنظر من شعر امروز و اصولا شعر نو شعر فرم (شکل) است. فرمی کهمن درباره اش حرف میزنم ربطی به وزن و قافیه و بحرهای مختلف و کوتاه بلندی مصراع ها ندارد و به قالبهائی از قبیل ،غزل، قصیده، رباعی و غیره نیز مرتبط .نیست اینها فقط قالبهای محدودی هستند و نمیتوان آنها را بمعنی اصیل فرم تلقی کرد فرم يك تشريفات است همانطوری که ما در زندگی برای انتقال يك مضمون و بالا بردن تأثیر آن از تشریفات استفاده می کنیم در شعر هم فرم تشریفاتی برای انتقال مضمون است ( ۱ ). در زندگی مثلا----------------------------------پی نوشت: ا. با کمی توجه می توان دریافت که رویائی محتوی» را یکسره جزئی از شکل می داند و از هر دوی آنها بنام «فرم» نام می برد . بنابراین او از «فرم» مفهوم خاص خویش را وارد./..................................................................................۲۷۸مرگ يك عزيز را با يك خبر ساده اعلام نمیکنیم بلکه مردم را دعوتمیکنیم به مسجد. یکی حرکت میکند قاری میخواند زمانی می گذرد .در رنگ سیاهی هست و ما در این فرم مضمون مرگ را ارائه می دهیم... هنرمند تشریفات ساختن است برای این تشریفات عوامل بسیاری را می توان پی در زندگی و طبیعت پیدا کرد. اول فکر می کنم همیشه يك مكان باید وجود داشته باشد. بعد ر نك مطرح است از لحاظ شعور چشم و شوری که خود ما نسبت به رنگ داریم. صدا هست از لحاظ شود گوش ما، چه سروصدا، و چه سکوت .. حرکت هست از لحاظ , ...ادامه مطلب