"راسو به عصر فروردین"

می‌دانم تو مرا از یاد برده ای
چون عقیق و اختران افسرده
که اکنون به شوق

آنان را می‌نگری

نه! سوسن وش تازه روییده بر صفحه ی دشتها

نه!
مرگ برایم ترانه می بافد
و بر اندامم تجه خواهد زد
بسان راسویی که بی هوا

درعصری از فروردین
تقویمم را می جود!

و ستاره ای از لباس آسمان کنده می شود
افتاده بر گدار کارون!

ای اشباح آشنایان

تولدم مبارک؟!

سوفی یوسفی

۱۸ فروردین ۱۴۰۳