ابژگانی و سوژگانی ؛از سوژه به سوژگی و سه ،گوی زندگی :رامین یوسفی

انسان از مرحله ی مفهوم سوژه تعریف تا مفهوم سوژگی تعریف می بایست سه گوی کیهانی را بگذراند:1.مرحله ی ژلاتینی: در این دوران ژلاتینی ،کودک در کیهان یا گوی اول یا شکم مادر  قرار می گیرد تا مراحل رشد و تکامل خود را سپری نماید.2.کیهان (کره.کروی)در این مرحله انسان به گوی دوم که در اصل همان اندام مادر است یا ماتریالیست(به لحاظ قاموسی و واژگانی نه پلشتی سیاست؟!)پای می نهد و با مفاهیم اننزاعی خوب و بد و مفهوم سوژه تعریف هایی چون بهشت و دوزخ به رشد عقلانی و اعتقادی خود ادامه می دهد.انسان با نگاه به طبیعت ،فرامی آموزد، سامانه ی کیهان ،سامانه ای زایشی و مادرانه (ماتریالیستی)است.در این مرحله  عینت و ذهنیت و یا دوره ی مفهوم ابژگانی تعریف و مفهوم سوژگانی تعریف اش تکمیل و تکوین می یابد.رشد کالبد(تن انسانی،تنه ی کیهانی) به همراه رشد اندیشه!به گفت مولانا:ای برادر تو همه اندیشه ای،مابقی را استخوان و ریشه ای...3.مرحله ی مفهوم سوژگی تعریف یا  مینوی که ابژه به لحاظ تن در گوی دوم با افزودن به تنه ی  کیهانی ،و پای نهادن به گوی سوم با آمرگیدن  با سایر سوژگان ،تکامل مفهوم سوژگانی تعریف اش را در «اَبر کیهان» یا گوی سوم ادامه می دهد.مرحله ی از جنس گفتاری و واژگانی که خود واژگان هم پس از طی مراحلی از آکوستیک و شناسایی صوت ها ، مفهوم زندگی تعریف ای کیهانی از جنس ،مرحله ی دوم ی کیهانی انسانی را تجربه می کنند. و سپس به متافیزیک واژگانی و سوزگانی می پیوندندتا در رستاخیزی که زمان زایش دوباره شان می باشد شروع به حرکت می کنند.ملانا در بیتی گوید:کدام انه درر زمین فرو رفت که نرست؟!/چرا بر دانه ی آدمی این گمانت است؟!

پس این سه گوی از مرحله سوژه گی  به حالت  ژلاتینی درآید و پس از ان در گوی ابژه قرار گیرد و تجسم یابد و تا آمرگیدن که مجسمه گردد و اخرین مرحله ، قرار گرفتن در گویی ،اَبر سوژگانی و واژگانی است.همان بازگشت به کلمه ی ازلی که در تمامی کتاب های قدسی نبییان آمده است:در ازل کلمه بود،کلمه با خدا بود و خدا خود کلمه بود...

مفهوم ابژگانی تعریف و سوژگانی / مفهوم رامین تعریف مفهوم یوسفی تعریف