ریفاتر- هیپوگرام- ماتریس

اصرار ورزیدن بر سویه های درون متنی و برون متنی توسط اغلب منتقدین آثار فرانتس کافکا،موجب گشته تا خواننده آثارش، با نوعی سرگشتی  به حالت تعلیق رها گردد.

کافکا به زبان تمثیل و نماد ،اتفاقن هم به جامعه ی ضداخلاقی، اروپای شرقی و غربی تا خاورمیانه (در کنیسه ما)،ناشی از مدرنیته،شبه مدرنیته و جوامع صنعتی و برژوایی(مسخ_قصر_محاکمه)،پرداخته است!

استحاله شدن ناشی از صنعتی شدن و بهره وری از نظام های گارگری و انسانی ،تا هنگامی که کارایی دارند و مُبدل شدن آنان به سوسک(گرگور زامزای ،شخصیت مسخ)پس از پایان کار در جوامع منحط کمونیست زده ،پیام این جوامع استثمار در تمام وجوه زندگی را به همراه دارد.جوامعی که پول را مبنا و اخلاق را به صراحت مردود می شمارند و نوعی عامل عقب افتادگی از صنعت و مدرنیزاسیون می دانند؟!

داستان و تفکر کافکای پویای ،نوعی قیام است علیه این جوامع که در بالا یاد شد،قیام علیه فئودال ها و لرد هایی که پی و پایه قصرهاشان ،استوار به نظام های کارگری ست.داستان" قصر " که آقای "ک"برای بررسی املاک لرد ناشناسی می رود و تا آخر داستان هم "ناشناخته"می ماند.لردی که قصرش چیره بر دهکده است و با زبانی نمادین کافکا،حکومت های مولد برژوایی و خرده برژوایی را ،حاکم بر جان و مال و ناموس ،دهکده ی کارگری و جوامع انسانی  معرفی می کند،حکومت هایی که مردمش هرچه بیشترکور و کرباشند ،مومن ترین اند به نظام های استالینیستی و سوسیالیستی و بهشت کارگر در شعار  "داس"،"چکش" و "ستاره"است که تحقق می یابد؟!

جامعه ،همان خانواده ی بزرگتر است که از سوی دولت ها به صورت "سو تغذیه"خوراک داده می شود و _پدر_در این خانواده یک تاز میدان و دانای کل است!

《کافکا در همه کارهایش واقعیت عینی یا حقیقت را با خانواده همچند می گیرد، نخست به معنای بنیانی آن و سپس به معنای هرچه گسترده تر که بدان خانواده با جامعه،رود روان ِ نسل ها،یا کل او را که احساس می کرد آن را ترک کرده بود، 《تمام اجتماعِ آدمیان و جانوران》 نامید. دردت بایون با همین خانواده است که کافکا《خودِ》قهرمانش را می نهد. پدر_نماد،نماینده یا سخنگوی خانواده است》(زُکِل، ۱۳۷۵: ۲۸).

..............................................................................................................................................................................................................................................................................................................................................................................................................................................................................................