چپ نویسی

در میدان آرژانتین

زیر بانک توسعه و صادرات

به سان شبحی از غبار اسناد بایگانی

ایستاده ام!

شلوارم

زانو زده به کس و ناکس هایی

که تمامی تئوری های اقتصاد را

                                  چپ نویسی

کرده اند

پیراهنم

گویی یک خیال د ووو ر دست است؟!

و کفش هایم

فرسایش  فیش حقوقی کارمندان را ماند؟!

بی اعتنا به گرد سوز زرد چشمک زن

با اعصای سوسیالیستی ام

نال تنم را بر می دارم

و شبیه نت دو لا چنگ

از خطوط عبور می دهم؟!

پلیسی بی حمایل

بر قوانین ضد راهنمایی

سوت مــــــــــــــی کـــــــــــــــــــــشد

و ناگهان اعصایم

مارکسیت وار

شکوفا می شود؟!

شکوفا به قبض های ماهیانه ی مصرفی

(خدایا!

 منِ راوی

 پیامبر این ساعت تو نیستم؟!)

تیغه ی مرداد است

و  زخم هایم را

به آسفالت بسط میدهم؟!

آمبولانسی با تغیّر

بر ملک الموت

جار می کشد

جــــــــــــــار؟!

دو قُمری  از کفش هایم

به سویه های تابلوی بانک

فراز می گیرند؟!

تا شعر صادراتی ام

توسعه معنایی بیشتری یابد!

حالا اعتراف می کنم:

من

گنگ از زبان لنین شده بودم!

+ + +

و راننده با  پاهایی از تورم

همچنان  پدال گاز را

جار می کشید

تا ایسم های اقتصادی بیشتری را

به پزشک قانونی برساند!