مرگ خواننده

مرگ این بار

با قواعد هندسی اش آمده بود!

با تراشه هایی از مرمر

 گرانیت و کنگلومارای بختیاری

آمده بود تا افعال امر را

در سلول های متافیزیکی اش

تصریف نماید!

و ما از رعشه ی گرسنگی

تن

به عشق بازی سپرده بودیم

در سایه سار امن ملک الموت؟!

نه  اورسلا!

نه!

دنیا تعبیری

جز تن هایی آدم ها نداشت

وتنها قلم جراحی اش را

 میان انگشتان چامسکی و

رولان بارت

به عاریه گذاشته بود

تابا چکش حراجی  نظریه هایشان

منکوب مان کنند!

نه!

این جا جهان سوم است

و مولف

عمری جاودان دارد؟!

و تا تمامی خوانندگانش را

راهی دوزخ ننماید

از پستوی سنت ها

بیرون نخواهد زد؟!

اورسلا!

دیشب  

خواب کمال الملک را دیده بودم

که بر دیوار های جن زده ی طهران

به سبک کوبیسم

وبا را

داشت بال می داد؟!

ویک خروار

سمبل و نمادهای مبهم

که اکنون

بر ارابه ی خاطرم

هیچ رکیب نیستند؟!

نه اورسلا؟!

دنیا تنها

تفسیر گنگ هیاهوی

کسوت نخ نمایی بود

برازنده ی تن اش

با جمهور،ی

از زخم های افلاطونی ؟!

وبقچه  چهل تکه ی فضیلتی

آویخته از شانه های ویتگنشتاین

نحیف تر از رنگ کرباسی لباس هاش؟!

و انبوهی از استعاره های گنگ کنج حجره اش؟!

با خنجری آویزان

در پس زمینه ها ی مبهم اش؟!

...........................

اورسلا:یکی از شخصیت های زن داستان صد سال تنهایی.